Dzielnicę tę trudno pomylić z innym miejscem w Barcelonie. Charakterystyczne budynki z czerwonej cegły, poprzeplatane zielonymi placami, a nad wszystkim dominują dwie wieże.
Villa Olimpica została zaprojektowana przez czterech architektów: Josepa Martorell, Oriola Bohigas, Davida Mackay i Alberta Puigdomènech w ramach modernizacji barcelońskiego nabrzeża przed olimpiadą w 1992 roku. W czasie igrzysk mieszkali tu sportowcy, później została przekształcona w dzielnicę mieszkalną.
Trzeba przyznać, że Villa Olimpica została zaprojektowana kompleksowo, przewidziano przestrzeń publiczną dla mieszkańców: parki, szkoły, centrum handlowe, komunikacja miejska. Co za kontrast np z warszawskim Wilanowem, gdzie najpierw deweloperzy spontanicznie wznosili budynki, każdy w swoim niepowtarzalnym stylu, a później miejscy architekci zaczęli się drapać po głowie: ale gdzie szkoły? drogi? sklepy?
W Villa Olimpica jest też jeden z trzech barcelońskich portów jachtowych, a na nabrzeżu kwitnie życie towarzyskie w licznych restauracjach, barach, klubach. Nad wszystkim górują dwa wieżowce (najwyższe budynki w Katalonii): Torre Mapfre i hotel Arts.
Symbolem Villa Olimpica stała się ogromna rzeźba Złota Ryba, dzieło Franka Gehry.
View Larger Map
Post opublikowany na stronie http://barcelonazdzieckiem.blox.pl 23 maja 2013 roku
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz